Xunto
ao muro dunha prisión solitaria, sentín unha moza chamar:
“Michale,
leváronte do meu lado
Por roubares
o millo de Trevelyan
Para
que o teu fillo puidese ver o mañá
Agora un
barco de prisioneiros agarda na enseada”
Atrás
fican os campos de Athenry
Onde
unha vez vimos os paxariños voar ceibos
[Público: “Oh nena, deixa os paxaros voar ceibos!”]
O noso
amor tiña asas
[Público: “Sinn Féin!”]
Tiñamos
soños e cancións que cantar
[Público:
“IRA!”]
Canta
soidade nos campos de Athenry!
Xunto
ao muro dunha prisión solitaria, sentín un mozo chamar:
“Nada
importa, Mary, cando ti estás libre
Contra
a fame e a Coroa
Rebeleime
e prendéronme
Agora
ti debes criar o nosos fillo con dignidade”
Atrás
fican...
Xunto
ao muro dun peirao solitario, viu a última estrela desaparecer
Mentres
o barco de prisioneiros afastábase no ceo
Ela
viviu agardando e pregando polo seu amor en Botany Bay
Canta
soidade nos campos de Athenry!
Atrás
fican...
